Τύπος μαθήματος (Θ/Ε/Μ): Μ
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3Θ+3Ε
Διδακτικές μονάδες: 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ
Επίπεδο μαθήματος (Υ/ΕΥ): Υ
Προαπαιτούμενα: ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η κατανόηση των βασικών εννοιών που διέπουν την αλληλεπίδραση μεταξύ διατροφής και ασθένειας, την τροποποίηση των μεταβολικών μηχανισμών και των μεταβολικών απαιτήσεων, καθώς και την επίδραση αυτών των αλλαγών στον υπολογισμό των διατροφικών αναγκών των ασθενών. Η εξοικείωση με τα εργαλεία (μέθοδοι) και τους δείκτες αξιολόγησης της διατροφικής κατάστασης του ασθενούς για την έγκαιρη αναγνώριση του διατροφικού κινδύνου και την εκτίμηση της αποτελεσματι-κότητας της διαιτητικής παρέμβασης.
ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ
Αλληλεπίδραση Διατροφής και Ασθένειας. Τροποποίηση μεταβολικών μοντέλων (στρες, σήψη, υπερκαταβολικές καταστάσεις). Υπολογισμός αναγκών ανάλογα με το μεταβολικό μοντέλο. Υποθρεψία σε ασθενείς. Νοσηλευόμενοι ασθενείς. Επιπτώσεις της υποθρεψίας στον οργανισμό (συστήματα), στην ασθένεια και στην έκβαση. Ιδιαιτερότητες κατά ηλικίες. Ιατρογενής υποθρεψία. Αλληλεπίδραση Διατροφής και Φαρμάκων. Αξιολόγηση της διατροφικής κατάστασης των ασθενών. Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της διαιτητικής αγωγής. Αξιολόγηση της θρέψης σε παιδιά. Αρχές θρεπτικής υποστήριξης. Τεχνικές εκτίμησης της λειτουργικής κατάστασης του εντερικού σωλήνα. Τεχνικές εκτίμησης της ομοιόστασης των υδατανθράκων, λιπιδίων και πρωτεϊνών κατά την τεχνητή θρεπτική υποστήριξη. Εκτίμηση κατάστασης Fe, Ca, ηλεκτρολυτών και ανοσολογικής απάντησης κατά την τεχνητή θρεπτική υποστήριξη. Τροποποίηση διαιτολογίου. Ειδικές δίαιτες. Ταξινόμηση. Εντερική διατροφή. Τεχνικές πρόσβασης εντέρου. Ειδικά διαλύματα. Τρόποι λήψης αποφάσεων μεταξύ διαφόρων επιλογών θρεπτικής υποστήριξης. Επιπλοκές τεχνητής διατροφής. Προφυλάξεις. Παρεντερική διατροφή. Προβιοτικά και φυτικές ίνες.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
Λήψη ιστορικού. Αξιολόγηση ευρημάτων (εργαστηριακών και κλινικών). Αξιολόγηση ανθρωπομετρικών δεικτών και κατάταξη σε μεταβολικό μοντέλο. Αξιολόγηση βιοχημικών δεικτών θρέψης (υδατανθράκων, λιπών, πρωτεϊνών). Αξιολόγηση δεικτών κατάστασης μετάλλων, ηλεκτρολυτών, βιταμινών. Αξιολόγηση ανοσολογικής κατάστασης. Δοκιμασίες πρόκλησης για τεκμηρίωση ανεπιθύμητων αντιδράσεων σε τροφές. Προετοιμασία για χειρουργείο φυσιολογικών ατόμων. Αναπνευστικό πηλίκο ασθενούς. Έμμεση θερμιδομετρία. Υπολογισμός μεταβολισμού ηρεμίας. Υπολογισμός ημερήσιων αναγκών ανάλογα με μεταβολική κατάσταση. Σχεδιασμός διαιτολογίου για ασθενείς με στρες, ασθενείς με σήψη, με άλλη υπερκαταβολική κατάσταση. Εξοικείωση με την τεχνική υποδομή και τις δυνατότητες της τεχνητής διατροφής (αντλίες καθετήρες, διαλύματα τεχνητής διατροφής). Οργανόγραμμα νοσοκομείου. Αρμοδιότητες υπηρεσίας διατροφής.
Βιβλιογραφία
1. M.J. MICHAEL, M. ELIA, O. LJUNGOVIST, J. DOWSETT, «Κλινική Διατροφή». Έκδοση: 1η εκδ./2010, Παρισιάνος
2. M. NESTLE, «Διατροφή στην κλινική πράξη». Έκδοση: 1η εκδ./2001, Παρισιάνος
3. Nutrition Society (ed.): Clinical Nutrition. Blackwell Science, Inc., 2001
4. Shils E.M., Olson A.J. and Shike M.: Modern nutrition in health and disease, 10th ed., Lea 7 Febinger, Philadelphia, 2002